من...

تقویم سال جدید را ورق می زنیم
به دنبال روزهای تعطیل
ولی هیچ گاه نخواهیم دانست
چه روزهایی دلتنگترین روزهایمان خواهد شد.

==============================================

چون درختها بلند بود
و چو آسمان وسیع
دلم برای چنین چشم اندازی تنگ میشود

==============================================

روز روزنامه ها سیاه شده
و مادر..
رختخواب پهن می کند
اینجا:
جای پدر خالیست
توی صفحه ای که حوادثش را در دست می گرفت

حالا
تاریکی خانه ها ٬ را پشت بام ها
پنهان کرده

و من...
پنهانی به خواب کسی می روم
تا
از پشت شیشه عینکش٬ سر در بیاورم
همه چیز را سیاه کنم

سیاه:
رنگی که از اگزوز اتوبوس ها بیرون می آید و روی همه چیز می نشیند
چیزهایی که قبلا نیمکت بودنند و حالا
کسی رویشان انتظار نمی کشد

چک..چک...
صدای آب هنوز از سقف ها بلندتر است
بلندتر از آنکه زیر یک سقف پنهان شود

رختخوابی که پهن میکند..

مادر:
نمی خوابی پسر...

(امین)